Przed Państwem wyjątkowa kompilacja największych hitów polskiej legendy funku w nieznanych dotąd wersjach.

FKSLO to dla zwolenników funkowego groove'u prawdziwa legenda. Zespół powstał jeszcze w drugiej połowie lat 70. w Białej Podlaskiej. W jego skład weszli: Robert "Blow me" Maślak (wokal, trąbka, saksofon), Andrju "Funky Captain" Szadejko (wokal, instrumenty klawiszowe), Sajmon "Wah Wah" Siemaszko (gitara), Mati "Klango'o'matic" Kuciaba (bas), Stiv "Naughty thoughts" Paciorkiewicz (perkusja) i Kris "Meet me on my milky way" Mąciwoda (instrumenty klawiszowe). Wszyscy muzycy wywodzili się z zespołów weselnych funkcjonujących na Podlasiu. Połączyła ich postać Stanilausa Valtchecka - osiedlonego w Chicago polonusa i biznesmena, wywodzącego się z Wólki Plebańskiej (k. B. Podlaskiej). Valtcheck postanowił powołać do życia skład, jakiego na polskiej estradzie lat 70. nie było - prawdziwą funkową orkiestrę, dla której wzorcem miały być zespoły prowadzone przez Georga Clintona: Parliament i Funkadelic. Po ogłoszeniu w "Głosie Podlasia" skompletował skład, który do dziś gra w niezmienionej postaci. Jednak postać lidera od zawsze pozostawała w cieniu poczynań grupy - muzycy otrzymywali od niego paczki zza oceanu z najświeższymi płytami funk, kostiumami scenicznymi, szkieletami kompozycji na taśmach magnetofonowych i luźnymi zapiskami, na podstawie których wspólnie opracowywali teksty. Jednak w ponad 30-letniej historii zespołu, Valtcheck nigdy nie pojawił się na scenie.

Po roku intensywnych prób, w 1978, zespół jako Space Lard Orchestra zadebiutował w klubie garnizonowym "Mir" na terenie radzieckiej bazy wojskowej nieopodal Kożanówki k. Terespola. Spotkali się z wyjątkowo gorącym przyjęciem publiczności, której większość stanowiły radzieckie kosmonautki, biorące udział w programie szkoleniowym "Interkosmos". Radzieckie dowództwo wojskowe natychmiast dostrzegło potencjał drzemiący w zespole i uczynił z niego część programu "Interkosmos". Space Lard Orchestra w latach 1979-81odwiedzili z koncertami większość baz wojskowych na terenie ówczesnego ZSRR. Tuż przed stanem wojennym grupa wróciła do Polski, by poczynić pierwsze nagrania studyjne. Trzymiesięczna sesja zaowocowała albumem "Witajcie w królestwie funku" (Poljazz, 1981), na którym znalazły się takie przeboje jak: "Planeta Sex", "Rakieta miłości" czy "Orbita pożądania". Płyta ukazała się pod nazwą Funky Koval Space Lard Orchestra. Zespół rozpoczął morderczą trasę koncertową po państwach byłego bloku wschodniego. Byli wówczas jedynym "demoludowym" zespołem z tak rozbudowanym show scenicznym: tancerki, chórzystki, pirotechnika, pokazy świetlne, kwadrofoniczne nagłośnienie - wszystko to było zasługą przychylności radzieckiej "wierchuszki" wojskowej, która pomagała też ucinać wszelkie dyskusje na temat "nieobyczajnej ideologii" propagowanej przez zespół. W trakcie tournee, trwającego do listopada 1987, FKSLO robili krótkie przerwy na sesje nagraniowe. I tak w Belgradzie powstał album "Funk Aristocracy" (1982), w Budapeszcie "Lay down and listen to the freakin' lickin' sounds of FUNKY KOVAL SPACE LARD ORCHESTRA" (1983), w Sofii "Funky pussy" (1984), w Tiranie "The last space battle against the Ruru monsters in the Galaxy of Notabilous" (1985), w Sarajewie "Funk'o'magic" (1986). Jednak takie tempo pracy oraz szaleńcze orgie seksualne i narkotykowe, towarzyszące występom, dały się w końcu we znaki członkom grupy. Valtcheck postanowił interweniować: przewiózł cały zespół do bazy NASA, położonej gdzieś na Wielkiej Pustyni Słonej w stanie Utah, USA. Tam zespół został poddany dwurocznemu treningowi i w 1990 roku wyruszył promem Endeavour na specjalną stację kosmiczną, umieszczoną na orbicie Marsa.

'Rakieta miłości' youtu.be/wEt1OQJpB2U

FKSLO live: www.youtube.com/watch?v=ZCgYSFBhb7M